Chcę wiedzieć więcej - KANARKI

1. Samica wije gniazdo,
w którym składa i wysiaduje jaja.

Kanarki należą do gniazdowników – to znaczy, że pisklęta tych ptaków po wykluciu się nie są zdolne do samodzielnego życia. Samica kanarka buduje gniazdo, w którym składa zwykle cztery jaja. Ślepe i nagie ptaki wykluwają się po około 14 dniach.

Matka dba o to, aby zapewnić jak najlepsze warunki swoim dzieciom. Ogrzewa je swoim ciałem oraz zapewnia pokarm i bezpieczeństwo. Pisklęta stale są głodne i domagają się jedzenia, które ptasia mama umieszcza w ich dziobach. U dzikich kanarków, w czasie gdy ptasia mama pochłonięta jest opieką nad pisklętami, tata kanarek troszczy się o samicę i przynosi jej pokarm. Młode ptaki stają się w pełni samodzielne po około 32 dniach. Kanarki mogą zostać rodzicami nawet trzy razy w roku.

2. Latanie sprawia kanarkom
dużą przyjemność.

Czy ptak pozbawiony możliwości latania byłby szczęśliwy? Nie, dlatego należy umożliwić tym zwierzętom naturalny dla nich rodzaj ruchu. Latanie to dla kanarków trening, zabawa i możliwość poznawania świata, który je otacza. Jednak aby nasz ulubieniec mógł swobodnie i bezpiecznie fruwać, należy pomyśleć o kilku kwestiach.

Mieszkanie lub pomieszczenie, w którym kanarek będzie wykonywał swoje loty, musi zostać starannie przygotowane. Wszelkie szklane powierzchnie należy zasłonić (np. okna lub stolik), by nasz ptaszek nie uderzył w tę niewidzialną dla niego przeszkodę. Pamiętajmy o tym, aby zawsze mieć zamknięte drzwi i okna – jeśli kanarek wyfrunie z domu, nie będzie potrafił do niego wrócić.

Warto również zwrócić uwagę na nasze rośliny doniczkowe – kanarki lubią je skubać. Lepiej pozbyć się gatunków trujących lub tych, które mogą wyrządzić krzywdę naszemu pupilowi (np. kaktusów). Niebezpieczeństwa czyhają w kuchni lub łazience, gdzie ptaszek może się oparzyć lub przypadkowo spożyć jakieś środki chemiczne. Niestety, musimy być przygotowani na zostawiane przez fruwającego ptaka odchody – nie da się wytresować kanarka tak, by korzystał z toalety w jednym miejscu.

Jeśli chcemy, by nasz pierzasty towarzysz wracał do klatki po odbyciu swoich lotów, musi ona kojarzyć się mu z czymś przyjemnym. Niech to będzie jego azyl, bezpieczne miejsce, w którym może ze spokojem się najeść, wykąpać i pójść spać.

3. Klatka to miejsce, w którym kanarek może odpocząć, zjeść i się wykąpać.

Kanarek nie lubi zmian – mogą one powodować u niego stres. Jeśli jesteśmy świeżo upieczonymi właścicielami tego zwierzęcia, dajmy mu trochę czasu, aby oswoiło się z nami i nowym miejscem.

Pamiętajmy, aby zachować spokój i z łagodnością podchodzić do naszego pierzastego ulubieńca. Kanarek musi kojarzyć swojego opiekuna z czymś dobrym i przyjemnym – np. z karmieniem czy nuconą mu melodią. Nagłe, gwałtowne ruchy czy podniesiony głos mogą niekorzystnie wpłynąć na proces oswajania kanarka. Postawmy jego klatkę w jednym miejscu i nie przestawiajmy jej, to może źle wpłynąć na samopoczucie naszego pupila.

Gdy kanarek przyzwyczai się do swojej klatki i będzie czuł się w niej swobodnie, możemy stopniowo zaznajamiać go z całym domem. Nie próbujmy od razu zapoznać kanarka z innymi domowymi pupilami, np. psami – to może być dla niego duży szok. Ptak, który będzie się czuł niepewnie, nie uraczy nas swoim śpiewem. Wszystko wymaga czasu i cierpliwości. Gdy nadejdzie dzień, w którym nasz śpiewak wyda z siebie melodyjne dźwięki, możemy być zadowoleni – to znak, że kanarek czuje się z nami dobrze i jest zdrowy.

4. Wyspy Kanaryjskie to miejsce pochodzenia dzikiego kanarka.

Nazwa Wysp Kanaryjskich nie pochodzi od kanarków. Skąd się zatem wzięła? Istnieje kilka teorii, jednak najczęściej mówi się, że wywodzi się ona od słowa canis, co po łacinie oznacza "pies". Ponoć kiedyś wyspy te zamieszkiwały wielkie stada tych zwierząt. Nazwa ptaków pochodzi zatem od nazwy archipelagu, nie zaś odwrotnie.

5. Upierzenie kanarków jest
bardzo urozmaicone.

Przodek kanarka domowego wcale nie jest żółty. Jego pióra są barwy zielonożółtej z dodatkiem oliwkowych i brązowych elementów. Hodowlę kanarków rozpoczęto już w XV wieku. Od tego czasu powstało wiele ras tych ptaków. Dzieli się je zwykle na trzy kategorie: kanarki śpiewające, kształtne i barwne. Wśród tych ostatnich wyróżnić można dwie główne grupy.

Do pierwszej należą kanarki lipochromowe, czyli takie, które mają jasne upierzenie barwy czerwonej, żółtej czy białej i pozbawione są ciemnego barwnika. Drugą grupę reprezentują kanarki melaninowe – czyli te, u których wykształcił się ciemny barwnik piór. Gama barw upierzenia tych zwierząt jest bardzo szeroka. Wygląd piór może być u nich również urozmaicony różnymi barwnymi wzorami – np. szarymi smugami.

6. Kanarki hoduje się również
ze względu na wygląd.

Melodyjnym i pięknym głosem charakteryzują się samce kanarków. Samice śpiewają bardzo rzadko, zwykle tylko ćwierkają. Dlatego samce tych ptaków są znacznie chętniej kupowane przez hodowców. Głos pana kanarka rozbrzmiewa cały rok – poza okresami pierzenia i przerwami na spanie, jedzenie itp.

Dźwięki przez niego wydawane mają wyjątkowe znaczenie w okresie lęgowym. W tym czasie jego śpiew nasila się, co budzi zainteresowanie u samiczki i pozwala połączyć się w pary gotowe do złożenia jaj. Kanarkowe panie są bardzo wrażliwe na melodie samców – piosenki pobudzają je m.in. do budowania gniazd. Odgłosy wydawane przez kanarka mają również informować inne ptaki o zajmowanym przez niego rewirze.

Aby cieszyć się melodiami naszego kanarka, musimy zapewnić mu bezpieczny dom. Gdy nasz śpiewak zamilknie, może to oznaczać, że nie jest w dobrej kondycji. Przyczynami braku chęci do śpiewania mogą być np. choroby, nieodpowiednia dieta, zbyt mało światła – szczególnie zimą w chłodne i krótkie dni – lub stres. Możliwe jest również, że rzadsze śpiewanie naszego pupila ma związek z ciągłym przebywaniem samca z samicą w jednej klatce – wtedy pan kanarek nie musi się już starać o względy pani kanarkowej.

Zanim staniemy się opiekunami kanarka, musimy przemyśleć, czy aby na pewno jesteśmy gotowi na obecność tego ptasiego lokatora. Dźwięki wydawane przez kanarka, choć piękne, mogą być źródłem frustracji, gdy pragniemy odpocząć w ciszy, a nasz mały śpiewak nie chce zakończyć swojego koncertu.

7. Z obecności kanarka w domu możemy cieszyć się przez wiele lat.

Kanarki domowe żyją średnio 10 lat, a rekordziści dożywają nawet 20. Gdy ten mały ptaszek zagości w naszym domu, musimy zdawać sobie sprawę, że stanie się członkiem rodziny na bardzo długi czas. Kanarki nie lubią zmian i bardzo przyzwyczajają się do swojego otoczenia. Potrzebują stałych i bezpiecznych warunków do życia. Pamiętajmy więc, że decyzja o posiadaniu tego zwierzęcia nie może być chwilowym kaprysem.

8. Nasiona roślin stanowią
podstawę diety kanarków.

Kanarek należy do rodziny łuszczakowatych, ptaków zwanych ziarnojadami. Zwierzęta te świetnie przystosowały się do pobierania tego rodzaju pokarmu – ich dziób, zwykle krótki, mocny i stożkowaty, znakomicie radzi sobie z wyłuskiwaniem nasion z łupin.

To pierzaste zwierzę powinno zjadać około jednej łyżeczki nasion dziennie i mieć stały dostęp do świeżej wody. Gotowe mieszanki ziaren dla tych ptaków składają się m.in. z prosa, siemienia lnianego, owsa, konopi, kanaru czy rzepiku. Naszego ptasiego towarzysza możemy również uraczyć jakimś smakołykiem, np. owocami, warzywami, liśćmi różnych roślin czy świeżymi gałązkami. Ważnym składnikiem kanarkowej diety jest wapń – potrzebny do prawidłowego wzrostu i budowy kości. Można go podawać w postaci np. rozdrobnionych skorupek jajek. Przysmakiem kanarków jest również mieszanka jajeczna.

Ważne jest, aby nie przekarmiać naszego ulubieńca – przejedzone samce mogą przestać śpiewać. Pod żadnym pozorem nie wolno podawać kanarkom takich produktów jak: wędliny, żółty ser, przyprawy, mleko czy czekolada – to dla niego śmiertelne niebezpieczeństwo.