Chcę wiedzieć więcej - KROKODYLE

5. Małe krokodylki muszą same wydostać się z jaj, ale w przejściu z gniazda do wody najczęściej pomaga im mama, która czeka w pobliżu na sygnał od swoich wykluwających się dzieci.

Samice wszystkich gatunków krokodyli składają jaja na lądzie. Osobniki niektórych gatunków, np. krokodyla orinokańskiego i nilowego, wykopują w ziemi niewielkie zagłębienie i zagrzebują w nim złożone jaja. Inne, np. krokodyl różańcowy i aligator amerykański, budują z ziemi i liści niewielkie kopce i w ich centralnej części umieszczają jaja. Składanie jaj odbywa się zazwyczaj nocą i trwa około 40 minut.

U wielu gatunków krokodyli samice zaciekle bronią zbudowanych przez siebie gniazd, co jest cechą wyjątkową wśród gadów (zwykle nie opiekują się one ani złożonymi przez siebie jajami, ani wyklutym potomstwem). Przez cały okres tzw. inkubacji jaj (czyli czasu, w którym młode krokodyle rozwijają się i rosną w ich wnętrzu) samice pozostają w ich pobliżu i odstraszają potencjalnych drapieżców. W zależności od temperatury młode krokodyle wykluwają się po około 65-95 dniach.

Tuż przed wyjściem z jaj maluchy wydają serie pisków, które dają znać ich mamie, że za chwilę będą gotowe do wyklucia się. Samica zazwyczaj rozgrzebuje wtedy zbudowany przez siebie kopiec lub zagłębienie w ziemi i w ten sposób ułatwia dzieciom wydostanie się na powierzchnię. Większość samic pomaga maluchom nawet w drodze do wody, przenosząc je we wnętrzu swoich pysków i przez kilka miesięcy ochrania je przed drapieżnikami, pływając w ich pobliżu.

6. Krokodyle jako jedyne gady potrafią podczas chodzenia unieść ciało wysoko ponad ziemię tak, że ich brzuchy nie dotykają powierzchni gruntu.

Mimo że krokodyle najwięcej czasu spędzają w wodzie, to potrafią całkiem sprawnie poruszać się także na lądzie. Czasem są zmuszone do pokonywania znacznych dystansów, gdy np. zbiornik wody, w którym przebywały, wysycha i muszą znaleźć sobie nowy.

Głównym ich sposobem poruszania się na lądzie jest spokojny chód, w czasie którego ciało krokodyla opiera się na wszystkich czterech nogach, brzuch uniesiony jest nad ziemię, a ogon ciągnięty jest za zwierzęciem. W czasie schodzenia ze stromego brzegu rzeki krokodyl może ślizgać się na brzuchu, odpychając się ogonem. Najszybszym sposobem poruszania się niektórych gatunków krokodyli, np. krokodyli australijskich, jest galop, który umożliwia im bardzo szybkie przemieszczanie się i sprawne pokonywanie różnych przeszkód, np. kłód czy kamieni. Jest to jednak bardzo męczące dla krokodyla i po przebiegnięciu około 100 metrów zwierzę musi się zatrzymać i odpocząć. Krokodyle australijskie galopują z prędkością około 18 kilometrów na godzinę (dla porównania koń może galopować z prędkością 40-48 kilometrów na godzinę).

Krokodyle mają języki i wykluwają się z jaj wyposażone w zęby. Całe ciało krokodyla jest pokryte grubą skórą z twardymi łuskami, które tworzą bardzo mocny pancerz.

7. Niektóre zęby tego krokodyla są ułamane. Nie jest to jednak dla niego problem, bo wszystkie może wymienić nawet kilka razy.

Największy krokodyl świata wcale nie ma najwięcej zębów ze wszystkich krokodyli. W górnej szczęce posiada ich 36, a w dolnej 30, co w sumie daje 66 zębów. Najwięcej zębów, bo aż 110, mają gawiale – krokodyle zamieszkujące rzeki Indii. Na szczęście ich dieta składa się wyłącznie z ryb i nie są one niebezpieczne dla człowieka. Wszystkie zęby krokodyli mają stożkowaty kształt i służą wyłącznie do przytrzymywania ofiar. Ciekawym zjawiskiem jest także zdolność krokodyli (i pozostałych gadów) do wielokrotnej wymiany zębów w ciągu życia – na miejsce zużytego zęba wyrasta nowy i taki proces może powtórzyć się kilkukrotnie. Dodatkowo zęby krokodyli (podobnie jak ssaków) są mocno osadzone w zębodołach – niewielkich zagłębieniach w kości szczękowej i żuchwie. U pozostałych gadów zęby przyrastają tylko niewielką powierzchnią do górnej części tych kości, więc są dużo słabsze.

8. Krokodyle to niezwykle sprawni pływacy. Potrafią nawet wyskoczyć wysoko z wody, w czym pomaga im silny ogon.

Wiek krokodyli jest bardzo trudny do określenia, ale uważa się, że przedstawiciele największych gatunków potrafią dożyć 60-70 lat na wolności. Osobniki mniejszych gatunków, jak np. kajmany, żyją przeciętnie 30-40 lat. Maksymalny wiek krokodyla trzymanego w niewoli, jaki do tej pory odnotowano, wynosił 115 lat.