Opinie naszych użytkowników

Pragnę serdecznie podziękować za wspaniałe pomysły i ciekawe materiały z których korzystam już od jakiegoś czasu w pracy z dziećmi. Wasza strona jest po prostu fantastyczna(...)
Agnieszka K.

Wczoraj byłam bezradna jak pomóc mojemu dziecku w nauce tabliczki mnożenia. A dzisiaj jestem szczęśliwa, że dzięki Pani pomocy, mojemu dziecku udało się ruszyć z miejsca.
Beata z Łodzi

Bardzo często korzystam z serwisu SuperKid.pl... Jest świetny, kapitalny, rozwija wyobraźnię, kreuje osobowość, rozwija zainteresowania :) Dziękuję.
Elżbieta J., mama i nauczycielka

Czytaj inne opinie »

W 2020 r. SuperKid.pl otrzymał
NAGRODĘ GŁÓWNĄ
w konkursie
ŚWIAT PRZYJAZNY DZIECKU,
w kategorii: Internet.
Organizatorem konkursu jest:
Komitet Ochrony Praw Dziecka.

Chcę wiedzieć więcej - PAJĄKI

Oto odpowiedzi do quizu:

sieć lejkowca labiryntowego
1. Sieci łowne pająków nie wyglądają zawsze tak samo. Ten pająk tworzy charakterystyczny lejek, do którego wpadają owady.
1. Wskaż zdanie prawdziwe.
Większość pająków to zwierzęta lądowe.

Spośród ponad 40 tysięcy gatunków pająków większość rzeczywiście zamieszkuje środowiska lądowe. Jednak niektóre z nich, np. występujący w Polsce pająk topik, żyją w wodzie.

Wszystkie pająki produkują nić pajęczą w specjalnych gruczołach. Nie wszystkie jednak przędą z niej sieci łowne. Część tych zwierząt poluje aktywnie, a nici używają do zawijania jaj w kokony lub do tworzenia kryjówek.

Nie wszystkie pająki mają po cztery pary oczu. Są też takie z jedną parą lub trzema parami oczu.
U pająków narząd ten zawsze jest parzysty.

2. Nić przędna przydaje się do tworzenia kokonów, w których znajdują się jaja.
2. Nić pajęcza:
na początku ma płynną postać - zastyga w kontakcie
z powietrzem.

Nić pajęcza produkowana jest w gruczołach przędnych w postaci płynnej. Dopiero po zetknięciu się z powietrzem zastyga w znaną nam postać. Jest cieńsza od ludzkiego włosa i bardzo elastyczna – potrafi znacznie się rozciągnąć, bez ryzyka pęknięcia.

Pająki produkują wiele typów nici w zależności
od potrzeb. Mogą to być np. nici sprężyste i lepkie służące do budowy sieci łownych, albo sztywniejsze do budowy kokonów ochronnych dla jaj.

Co ciekawe, produkcja nici jest dużym obciążeniem energetycznym dla organizmu pająka.
Dlatego zwierzęta te często zjadają wytworzoną przez siebie nić, której w danym czasie
nie wykorzystują. Zdarza się, że przędą sieć łowną w dzień, a zjadają ją wieczorem,
by od rana budować nową. Nic nie może się zmarnować.

3. Pod wodą czasem przebywa też bagnik nadbrzeżny, ale są to tylko krótkie zanurzenia.
3. Wskaż pająka, który całe swoje życie spędza pod wodą.
Topik.

Topik nie różni się budową ciała od innych pająków i tak jak one oddycha powietrzem atmosferycznym. By móc spędzać czas pod wodą, tworzy specjalny zapas powietrza w gnieździe (tzw. dzwonie). Co jakiś czas zwierzę wynurza odwłok i tylne odnóża, między którymi przędzie cienką nić. Następnie wciąga pod wodę małą bańkę powietrza. Podąża z nią do swojego podwodnego gniazda i tam uzupełnia zapas powietrza. Spędza w nim większość czasu. Wystawia na zewnątrz tylko przednią część ciała i oczekuje na zdobycz. Po złapaniu ofiara jest
natychmiast wciągana do gniazda i tam konsumowana.

tygrzyk paskowany
4. Odnóża pająka są osadzone na jego głowotułowiu.
4. Główne części ciała pająka to:
głowotułów i odwłok.

Ciało pająka składa się z dwóch głównych części. Pierwszą z nich jest głowotułów, na którym osadzone są oczy i inne narządy zmysłów oraz odnóża. Druga to odwłok, w którego wnętrzu znajduje się większość organów wewnętrznych, np. serce, narządy oddechowe i gruczoły przędne. Głowotułów i odwłok połączone są stylikiem – przewężeniem, które u części gatunków jest dobrze widoczne.

arachnofobia
5. U niektórych osób pająki wzbudzają paniczny lęk.
5. Jak się nazywa silny lęk przed pająkami?
Arachnofobia.

Osoby cierpiące na arachnofobię panicznie boją się pająków. Na ich widok – a nawet na samą myśl o tych zwierzętach – pocą się, mają dreszcze i gęsią skórkę. Mogą nawet mdleć czy wymiotować. Taki obezwładniający lęk próbuje się leczyć, stopniowo oswajając z pająkami dotkniętą nim osobę.

Agliofobia to strach przed bólem, a akrofobia to lęk wysokości. Awiofob z kolei boi się latać.

krzyżak łąkowy
6. Po lewej jest samica krzyżaka łąkowego, a po prawej – dużo mniejszy samiec.
6. Prawdą jest, że:
u większości pająków samice są większe od samców.

Wśród pająków to samice są zwykle znacznie większe
od samców i zazwyczaj bardziej od nich agresywne. Zdarza się nawet, że zjadają swoich partnerów.

Nieprawdą jest, że pająki muszą jeść codziennie – potrafią wytrzymać wiele dni bez posiłku, oszczędzając energię i pozostając długi czas w bezruchu.

Tylko część pająków wykazuje troskę o swoje potomstwo. Przejawia się to pilnowaniem kokonów z jajami do czasu, aż wylęgną się młode, a czasem nawet karmieniem maluchów zaraz po wykluciu. Jednak większość gatunków pająków zostawia złożone przez siebie jaja na łasce losu.

7. Barwa kwietnika upodabnia go do otoczenia. Na tle białych płatków był dla tej muchy zupełnie niewidoczny.
7. Który pająk potrafi zmieniać kolor swojego ciała?
Kwietnik.

Kwietnik to dość pospolity pająk, występujący również na terenie Polski. Nie buduje sieci łownych, a na swoje ofiary czai się na kwiatach – stąd nazwa. Potrafi dostosować barwę swojego ciała do koloru rośliny, na której aktualnie przebywa. Nie dzieje się to jednak nagle, ale zajmuje mu co najmniej kilka dni. Co ciekawe, taką zdolność mają wyłącznie samice.

kea
8. Skakuny nie budują sieci łownych, ale skaczą na swoje ofiary.
8. Wszystkie pająki:
mają po cztery pary odnóży krocznych.

Pająki, skorpiony, roztocze, kosarze i zaleszczotki należą do grupy zwierząt, którą nazywamy pajęczakami. Wszystkie organizmy z tej gromady cechują cztery pary odnóży krocznych oraz brak skrzydeł i czułków.

Nie wszystkie pająki budują sieci łowne, choć wszystkie mają zdolność do wytwarzania nici. Część gatunków poluje aktywnie – czai się na ofiary w różnych miejscach i atakuje znienacka.

Choć prawie wszystkie pająki potrafią wytwarzać jad, na szczęście tylko niewielki procent z nich stanowi zagrożenie dla człowieka. W Polsce należy uważać tylko na kilka gatunków. Za najbardziej jadowitego uznaje się sieciarza jaskiniowego – pająka, który zamieszkuje nie tylko jaskinie, ale także studzienki kanalizacyjne czy piwnice. Jest dość duży – jego ciało wraz z odnóżami może mieć około 5 centymetrów długości. Ukąszenie tego pajęczaka bywa bolesne, ale nie jest niebezpieczne dla człowieka. Najczęstsze objawy to miejscowa opuchlizna, a u osób uczulonych – reakcja alergiczna.

Wszelkie prawa do zdjęć są zastrzeżone.