Opinie naszych użytkowników
Pragnę serdecznie podziękować za wspaniałe pomysły i ciekawe materiały z których korzystam już od jakiegoś czasu w pracy z dziećmi. Wasza strona jest po prostu fantastyczna(...)
Agnieszka K.
Wczoraj byłam bezradna jak pomóc mojemu dziecku w nauce tabliczki mnożenia. A dzisiaj jestem szczęśliwa, że dzięki Pani pomocy, mojemu dziecku udało się ruszyć z miejsca.
Beata z Łodzi
Bardzo często korzystam z serwisu SuperKid.pl... Jest świetny, kapitalny, rozwija wyobraźnię, kreuje osobowość, rozwija zainteresowania :) Dziękuję.
Elżbieta J., mama i nauczycielka
Czytaj inne opinie »
W 2020 r. SuperKid.pl otrzymał
NAGRODĘ GŁÓWNĄ
w konkursie
ŚWIAT PRZYJAZNY DZIECKU,
w kategorii: Internet.
Organizatorem konkursu jest:
Komitet Ochrony Praw Dziecka.
Chcę wiedzieć więcej - PAPUGI
Oto odpowiedzi do quizu:
całkowicie pozbawione piór i ślepe.
Papugi należą do tzw. gniazdowników, czyli zwierząt, których młode wylęgają się z jaj lub rodzą się całkowicie niezdolne do samodzielnego życia i są zależne od opieki rodzicielskiej. Na przykład pisklęta ary ararauny wykluwają się po 30 dniach od momentu rozpoczęcia wysiadywania jaj. Są ślepe i nieopierzone – pierwsze pióra wyrastają im po tygodniu – a samodzielność osiągają dopiero po trzech miesiącach. Do gniazdowników należą także różne gatunki ssaków, np. myszy, koty, psy i człowiek.
w dziuplach różnych gatunków drzew.
Większość papug zakłada gniazda w dziuplach drzew lub w naturalnych szczelinach, np. między skałami na klifach. Niektóre ptaki wyściełają te miejsca różnymi materiałami, np. liśćmi eukaliptusa (jak australijska kakadu różowa). Nie robi tego m.in. amazonka niebieskoskrzydła występująca w Portoryko. Poza tym tylko kilka gatunków papug potrafi wić gniazda i umieszczać je wśród gałęzi drzew. Np. mnicha – papuga z Ameryki Południowej – buduje ogromne konstrukcje z kilkoma wejściami. Korzysta z nich nawet kilkanaście par ptaków jednocześnie!
Jedną z niewielu papug, które zakładają gniazda na ziemi, jest kakapo – gatunek pochodzący z Nowej Zelandii.
miękka skóra u nasady dzioba niektórych ptaków, m.in. papug.
Papugi, a także np. ptaki szponiaste, gołębie i sowy, mają wokół dziobów miękką, silnie ukrwioną skórę, którą nazywamy woskówką. Często jest ona kontrastowo zabarwiona, a po jej kolorze można niekiedy rozpoznać płeć ptaka. Tak jest np. u chętnie hodowanych w domach papużek falistych. Dorosłe samce tego gatunku mają intensywnie niebieską woskówkę, a dorosłe samice białą lub beżową (czasem brązową lub jasnoniebieską).
Żako.
Uznaje się, że żako – papuga pochodząca ze środkowej Afryki – jest mistrzem w naśladowaniu ludzkiej mowy. Jednym z najbardziej znanych ptaków tego gatunku był Alex. Papuga ta potrafiła sprawnie używać ponad stu słów i liczyć do sześciu. Doskonałymi naśladowcami mowy są także amazonki (pochodzące z Ameryki Południowej) lub kakadu (zamieszkujące Australię). Słabiej radzą sobie słynne ary – potrafią się nauczyć zaledwie kilku słów. Co ciekawe, najpopularniejsze hodowlane ptaki – papużki faliste – także mogą się stać niezłymi „gawędziarzami”.
Papugi nie są jednak jedynymi ptakami potrafiącymi naśladować ludzką mowę. Bardzo dobrymi uczniami okazują się także gwarki – kuzyni szpaka pochodzący z południowej Azji.
Z Australii.
W swoim naturalnym środowisku papużki faliste żyją w stadach, które mogą liczyć nawet do kilku tysięcy osobników. Odżywiają się nasionami roślin, np. traw i zbóż. Stada papużek falistych przemieszczają się na znaczne odległości w poszukiwaniu wody i pożywienia. Są aktywne głównie rano i wieczorem, a noc spędzają na gałęziach drzew. Dziko występujące ptaki tego gatunku mają ubarwienie zielono-żółte, a odmiany o innych kolorach w naturze zdarzają się rzadko. Po raz pierwszy papużki faliste sprowadzono do Europy w 1840 roku.
kakapo.
Kakapo to zielono-żółta papuga, która obecnie występuje wyłącznie na kilku wyspach wokół Nowej Zelandii. Jest krytycznie zagrożona wyginięciem, a na wolności pozostało już tylko około 125 osobników. Ptak ten nie lata, a jego skrzydła są bardzo krótkie i używane do utrzymywania równowagi w czasie zeskakiwania z drzew, na które potrafi się dobrze wspinać. Kakapo ma świetnie rozwinięty węch, co przydaje się nocą – w głównej porze jej aktywności. Odżywia się liśćmi, nasionami i owocami różnych gatunków roślin.
Przed przybyciem człowieka na wyspy Nowej Zelandii gatunek ten był dość liczny. Polowania na te ptaki dla mięsa, wycinanie lasów, a także sprowadzenie szczurów, kotów i gronostajów (dla których gniazdująca na ziemi kakapo była łatwym łupem) – to tylko kilka przyczyn, które doprowadziły do drastycznego spadku liczebności tego gatunku.
Pióra pudrowe.
W pióra pudrowe wyposażone są m.in. papugi, czaple i gołębie. Służą one do pielęgnacji pozostałego upierzenia – głównie chronią je przed wilgocią. Ptaki rozkruszają dziobem końce piór pudrowych, a powstały w ten sposób proszek rozprowadzają po całym ciele. Co ciekawe, substancja ta jest częstym alergenem – może wywoływać u ludzi silne reakcje uczuleniowe.
Wszystkie papugi są roślinożerne – nie zjadają żadnego pokarmu pochodzenia zwierzęcego.
To prawda, że większość papug jest roślinożerna. Odżywiają się głównie nasionami, owocami, pączkami kwiatów, nektarem i pyłkiem różnych gatunków roślin. Ale są też takie, których dieta składa się z pokarmu zwierzęcego. Na przykład żałobnica żółtosterna zjada owady, a występująca w Ameryce Południowej sterniczka złotoskrzydła gustuje w ślimakach wodnych. Nowozelandzka kea potrafi atakować owce, by wyskubać skórę z ich grzbietów, a pochodząca z Antypodów modrolotka zielona poluje na dorosłe ptaki morskie, np. na oceanniki szarogrzbiete.
Wszelkie prawa do zdjęć są zastrzeżone.