Chcę wiedzieć więcej - SKORPIONY

1. Mama skorpion ze swoją gromadką.

Skorpiony to wyjątkowe pajęczaki, ponieważ jako jedne z niewielu w swojej grupie nie składają jaj. Są żyworodne, co oznacza, że samice skorpionów wydają na świat swoje młode po okresie ciąży.

Co ciekawe, małe skorpiony nie są od razu samodzielne, ale zostają przez jakiś czas pod opieką matki. Zaraz po urodzeniu wspinają się na jej grzbiet i pozostają tam przez kilka tygodni, tzn. do czasu, kiedy ich pancerz stwardnieje. Wtedy ruszają na samodzielne polowania.

2. Ten owad nie ucieknie już
z silnego uścisku szczypiec.

Skorpiony są doskonałymi drapieżnikami, które na polowanie wyruszają nocą. Najczęściej nie gonią swoich ofiar, ale czają się w ukryciu, by nagle zaatakować przechodzącego obok owada albo pająka. Większym gatunkom zdarza się także łapać ślimaki, jaszczurki
czy nawet małe myszy. Zwykle przytrzymują ofiarę potężnymi szczypcami i, jeśli jest duża, kłują ją swoim kolcem jadowym, wpuszczając w jej ciało jad. Substancja ta paraliżuje zdobycz, a skorpion ponownie wykorzystuje szczypce, by rozerwać schwytanego nieszczęśnika na części.

W przeciwieństwie do wielu zwierząt, skorpiony nie jedzą codziennie. Wystarczy im polowanie raz na dwa czy trzy tygodnie. Co ciekawe, bez pożywienia potrafią wytrzymać nawet 12 miesięcy!

3. Ten skorpion arabski właśnie
zabrał się do kopania nory.

Skorpiony zamieszkują wiele różnych środowisk. Można je spotkać na pustyniach, w lasach tropikalnych, w głębokich jaskiniach, na sawannach, a nawet wysoko w górach. Żyją na wszystkich kontynentach poza Antarktydą. Potrafią wytrzymać zarówno wysokie temperatury na pustyniach, jak i bardzo niskie, które panują na dużych wysokościach górskich. Zbyt ciepłe dni spędzają schowane pod kamieniami, pod korą drzew, a nawet w głębokich do jednego metra norach.

4. Te czarne punkty na środku głowotułowia skorpiona
to jego oczy.

Wzrok skorpionów jest bardzo słaby. Mimo że niektóre gatunki mają nawet do sześciu par oczu, nie przydają im się one w polowaniu. W dodatku zwierzęta te cechuje bardzo duża wrażliwość na światło i gdy tylko mogą, unikają go. Polują zatem nocą. Ich oczy potrafią rozróżnić wyłącznie ciemne i jasne obszary, być może rejestrują ruch, ale uważa się, że są nieskuteczne w odróżnianiu kształtów. W czasie polowań skorpiony polegają na swoim słuchu i dotyku. Ich ciała pokryte są krótkimi włoskami, które rejestrują drgania podłoża i powietrza. Dzięki temu skorpion może się zorientować,
że ktoś się do niego zbliża.

5. Mimo że wyglądają niegroźnie,
surykatki to skuteczni
łowcy skorpionów.

Pomimo tego, że skorpiony są jadowite i dla wielu zwierząt stanowią śmiertelne zagrożenie, istnieje wiele gatunków, które polują na te pajęczaki. Na przykład mangusty i surykatki – zwierzęta te, pozostają odporne na działanie jadu nie tylko skorpionów, ale i węży. Małe gryzonie z Ameryki Północnej – pasikoniszki preriowe – także potrafią z łatwością upolować skorpiona. Wśród ptaków skorpionami mogą się odżywiać różne gatunki sów oraz afrykański dzioboróg kafryjski. Skorpiony padają też często ofiarami pająków ptaszników.

6. Kto chciałby mieć takiego pupila?

Skorpion cesarski to rzeczywiście jeden z największych skorpionów na świecie – niektóre osobniki mogą osiągać nawet około 18 centymetrów długości. Na wolności zwierzę to żyje w lasach i na sawannach Afryki Zachodniej. Ze względu na łagodną naturę jest też często hodowane w domach. Podobnie jak wszystkie skorpiony wytwarza jad, którego używa do obezwładniania ofiar: termitów i innych owadów, a czasem nawet małych gryzoni czy jaszczurek. Poluje nocą.

7. Do pajęczaków należą także solfugi.
Wyglądają niebezpiecznie,
ale nie są jadowite.

Pajęczaki to grupa zwierząt, do której oprócz skorpionów należą m.in. pająki, kosarze i kleszcze. Wszystkie te stworzenia mają cztery pary odnóży krocznych – czyli służących do poruszania się. Tym między innymi różnią się od owadów (np. skorków czy mrówek, które mają po trzy pary odnóży krocznych). Raki należą do skorupiaków – zwierząt, które poruszają się nawet na pięciu parach odnóży i zwykle żyją w wodzie.

Co ciekawe, pajęczaki to bardzo stara grupa – istniały na Ziemi już około 200 milionów lat przed pojawieniem się dinozaurów!

8. Nogogłaszczki pająków nie są przekształcone w szczypce.

Szczypce skorpionów to zakończenia odnóży, które nazywamy nogogłaszczkami. Wszystkie zwierzęta z grupy pajęczaków je posiadają, ale tylko u skorpionów i zaleszczotków są one duże i przekształcone w szczypce. Na przykład u pająków na końcach nogogłaszczek znajdują się pazury. Nogogłaszczki skorpionów służą do przytrzymywania zdobyczy, ale także do walki. Obecne na nich włoski czuciowe ułatwiają skorpionowi orientowanie się w terenie.