Opinie naszych użytkowników

Pragnę serdecznie podziękować za wspaniałe pomysły i ciekawe materiały z których korzystam już od jakiegoś czasu w pracy z dziećmi. Wasza strona jest po prostu fantastyczna(...)
Agnieszka K.

Wczoraj byłam bezradna jak pomóc mojemu dziecku w nauce tabliczki mnożenia. A dzisiaj jestem szczęśliwa, że dzięki Pani pomocy, mojemu dziecku udało się ruszyć z miejsca.
Beata z Łodzi

Bardzo często korzystam z serwisu SuperKid.pl... Jest świetny, kapitalny, rozwija wyobraźnię, kreuje osobowość, rozwija zainteresowania :) Dziękuję.
Elżbieta J., mama i nauczycielka

Czytaj inne opinie »

W 2020 r. SuperKid.pl otrzymał
NAGRODĘ GŁÓWNĄ
w konkursie
ŚWIAT PRZYJAZNY DZIECKU,
w kategorii: Internet.
Organizatorem konkursu jest:
Komitet Ochrony Praw Dziecka.

Chcę wiedzieć więcej - ŚWINIE

Oto odpowiedzi do quizu:

świnia
1. Czy to owca? Nie, to węgierska
rasa świni!
1. Czy świnia domowa ma futro?
Tak, niektóre rasy są nawet bardzo gęsto owłosione.

Wielu osobom świnia domowa raczej nie kojarzy się z futrem. I rzeczywiście w Polsce najczęściej hoduje się rasy o różowej skórze, która prześwituje spod niezbyt gęstego owłosienia.

Sierść świni nazywamy szczeciną. Zwykle jest ona biała, ale niektóre odmiany mają brązowe lub czarne włosie. Szczecina może być wykorzystywana na przykład do produkcji pędzli.

Jedne rasy są mniej, inne bardziej owłosione. Z gęstej sierści słynie między innymi węgierska mangalica – odmiana o grubym, kręconym futrze, które wyglądem przypomina wełnę owiec. Jednak zwierzęta te nie są hodowane ze względu na futro – ceni się je przede wszystkim za mięso.

świnia
2. Po tej kąpieli będzie się trzeba...
umyć :).
2. Dlaczego świnie lubią się taplać w błocie?
W ten sposób chronią się przed upałami.

Świnie często kojarzą nam się z brudem i niechlujstwem – całkiem niesłusznie. To bardzo czyste zwierzęta, dbające o swoją higienę. Dlaczego więc tak mocno kochają kąpiele w błocie, z których wychodzą całe umorusane? To daje im wytchnienie od wysokich temperatur.

Zwierzęta wykształciły rozmaite metody na ochronę swojego organizmu przed przegrzaniem. Ludzie się pocą, by obniżyć temperaturę ciała. Psy ziajają – gdy jest im zbyt ciepło, otwierają pysk, wystawiają język i szybko oddychają. Ochłody można też szukać w cieniu lub wodzie – i to właśnie robią świnie, które nie potrafią ziajać jak psy i których gruczoły potowe nie są na tyle liczne, by obniżyć temperaturę całego organizmu. Pokrywanie ciała błotem pełni u świń jeszcze jedną rolę – chroni ich skórę przed poparzeniami słonecznymi. Błoto ma dla nich takie znaczenie jak dla nas krem z filtrem.

świnia
3. To sektor dla mamy z dziećmi.
Innym świniom wstęp wzbroniony.
3. Budynek gospodarski dla świń to:
chlewnia.

Kury mieszkają w kurniku, krowy w oborze, a świnie (czyli trzoda) – w chlewni. Budynki gospodarskie warto wyposażyć w silosy, czyli zbiorniki na paszę.

Wielkość każdego pomieszczenia dla zwierząt zależy od ich liczby – im stado jest liczniejsze, tym więcej potrzebuje miejsca. Świnie są najszczęśliwsze, gdy żyją w niezbyt dużych grupach, mają dostęp do wybiegu, a w chlewni tylko odpoczywają, chronią się przed niepogodą i wychowują młode. Niestety większość świń hoduje się masowo – zwierzęta żyją w ogromnych stadach i nigdy nie opuszczają wielkiej hali, w której są trzymane.

Jednak bez względu na to, czy hodowca ma tylko kilka świń, które wesoło brykają po zagrodzie, czy jest właścicielem ogromnej chlewni przemysłowej, jego obowiązkiem jest zapewnienie zwierzętom jak najlepszych warunków do życia. W chlewni musi być czysto, ciepło i sucho. Należy też zadbać o to, by nie było w niej duszno. Zwierzętom nie może zabraknąć wody zdatnej do picia, muszą być karmione odpowiednią paszą i mieć opiekę weterynarza.

Im większe pomieszczenia możemy zapewnić naszym zwierzętom, tym lepiej – świnie lubią się ruszać, chętnie spacerują i biegają, uwielbiają również zabawę. W ciasnych boksach będą nieszczęśliwe. Dodatkowo warto zapewnić spokój tym świniom, które mają młode. W nowoczesnych chlewniach wydziela się osobne pomieszczenie na salę porodową, w innym sektorze prosięta spędzają ze swoimi matkami pierwsze tygodnie życia, a reszta stada trzymana jest oddzielnie.

świnia
4. Ta świnia jest już nieźle utuczona.
4. Mięso świni domowej nazywamy:
wieprzowiną.

Świnie hoduje się głównie dla mięsa i smalcu, czyli tłuszczu zwierzęcego. Ale nie wszystkie zwierzęta są przeznaczone na ubój – część z nich to osobniki rodzicielskie, które wydają na świat młode. Płodnego samca (który może zostać tatą) nazywamy knurem, a samicę, która może rodzić prosięta, lochą. W fachowym słownictwie spotkasz się też z wyrazem „wieprz” – tak określamy samca świni domowej, który nie może mieć dzieci. Jest hodowany dla mięsa, czyli wieprzowiny.

Wieprze to samce świni, które zostały poddane kastracji. Zabieg ten przeprowadza się, gdy zwierzę jest młode. Polega on na usunięciu jąder, przez co samiec staje się bezpłodny (nie może mieć potomstwa). Kastracja samców świń jest powszechnie stosowana, ponieważ w innym wypadku ich mięso byłoby niesmaczne. Knury (dojrzałe samce świni) mają we krwi dużo męskich hormonów płciowych, które nadają mięsu bardzo nieprzyjemny smak. Hormony te nie są wydzielane u osobników pozbawionych jąder. Słowo „wieprzowina” nawiązuje do nazwy wykastrowanego samca świni domowej, ale to nie znaczy, że tylko one są hodowane dla mięsa. Na ubój przeznacza się również samice oraz prosięta.

Wołowina to mięso krów, a dziczyzna – dzikich zwierząt. Świniarek to natomiast dawna nazwa chłopca do wypasania świń.

świnia
5. Na kolczyku znajduje się numer stada, z którego pochodzi zwierzę.
5. Wskaż zdanie prawdziwe.
Świnie domowe noszą kolczyki i mają tatuaże.

Wszystkie stada zwierząt hodowlanych muszą być zarejestrowane w Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. To jednostka państwowa, do której zgłasza się informacje na temat liczby hodowanych zwierząt – rejestr należy aktualizować za każdym razem, gdy urodzą się prosięta, a także gdy któreś zwierzę umrze lub zostanie sprzedane.

Każde stado ma nadany indywidualny numer. Zwierzętom zakłada się kolczyki z odpowiednim oznakowaniem, w przypadku świń można też stosować tatuaże. Ma to na celu ochronę zdrowia zwierząt i ludzi. Jeśli na przykład weterynarz stwierdzi, że kupiona przez nas świnia jest zarażona groźną chorobą albo że wieprzowina zawiera pasożyty, wystarczy spojrzeć na numer stada, by się dowiedzieć, gdzie szukać źródła problemu. Dzięki temu można natychmiast podjąć działania, które zapobiegną rozprzestrzenianiu się chorób.

Wszyscy gospodarze mają obowiązek dbania o swoje zwierzęta, jednak buty na zimę nie są świniom potrzebne. Zwierzętom tym wystarczy odpowiednio przygotowana chlewnia, w której znajdą schronienie przed chłodem.

Nieprawdą jest też, że wszystkie świnie mają kręcone ogony, choć to rzeczywiście cecha wielu ras hodowlanych. Dość popularny jest pogląd, że to wynik długotrwałego procesu udomowiania, w trakcie którego ludzie starali się uzyskać zwierzęta z kręconymi ogonami – i tak po kilku tysiącach lat z dzików o prostych ogonach powstała świnia domowa z zabawnym ogonkiem. Niektórzy sądzą, że modyfikacja kształtu ogona może być związana z walkami świń – w starciu zwierzęta te potrafią się dotkliwie pogryźć, a celem ataku nieraz staje się ogon przeciwnika. Gdy jest zadarty, a jeszcze lepiej – zakręcony, znacznie trudniej go złapać, by w ten sposób zadać ból.

świnia
6. Prosiętom bardzo smakuje
mleko mamy.
6. Czy świnia domowa daje mleko?
Tak, ale to pokarm wyłącznie dla prosiąt.

Świnie należą do gromady ssaków, czyli zwierząt, które na początku swojego życia ssą mleko matki. Do tej grupy zaliczamy też między innymi krowy i ludzi.

Człowiek chętnie pije mleko niektórych zwierząt – w tym celu hodujemy nie tylko krowy, ale również owce, kozy, a nawet wielbłądy. Świnie domowe to także bardzo cenne zwierzęta gospodarskie, jednak nie spożywamy ich mleka. Osoby, które go próbowały, uważają, że jest ono niezbyt smaczne. Poza tym świnie nie produkują go wiele.

W przypadku świń największe znaczenie dla człowieka mają mięso i smalec. Nie opłaca się doić tych zwierząt – lepiej pozwolić im odkarmić potomstwo, które następnie będzie można tuczyć dla celów kulinarnych.

świnia
7. Zdrowy smakołyk to wspaniała nagroda za wykonanie sztuczki.
7. Czy świnie są inteligentne?
Tak, lubią nawet grać w gry komputerowe.

Naukowcy uważają świnie za jedne z najbardziej inteligentnych zwierząt. Poddają je wielu testom i obserwacjom, by bliżej poznać funkcjonowanie ich mózgów. Świnie świetnie sobie radzą z obsługą dżojstiku, bardzo lubią grać w gry, które zostały przygotowane do badań nad ich zachowaniem. Są niezwykle ciekawskie, uwielbiają odkrywać nowe rzeczy i… szybko się nudzą. Stale potrzebują nowych wrażeń.

Każdy, kto ma małe stado świń i swoim zwierzętom nada imiona, szybko zauważy, że reagują one na zawołanie – podobnie jak psy. Chętnie też uczą się sztuczek, w szczególności, gdy za poprawne wykonanie zadania dostają nagrodę.

Niektórzy szkolą świnie wyłącznie dla przyjemności, którą czerpią ze wspólnej zabawy. Jednak zwierzęta te można również tresować dla specjalnych celów – uczy się je chodzić na smyczy i szukać… trufli, czyli wyjątkowo cennych grzybów. Niełatwo je znaleźć, ponieważ rosną pod ziemią – tu przydaje się doskonały węch świń.

świnia
8. Oto miniświnka. Czy naprawdę
jest malutka?
8. Jakiej wielkości jest miniaturowa świnia domowa?
Prosię ma niewielkie rozmiary, ale dorosła świnka jest wielkości dużego psa.

Miniaturowe świnie domowe wcale nie są takie małe, jak można by się spodziewać. Gdy się rodzą, mają niewielkie rozmiary, ale szybko rosną. Takie „miniaturki” dorastają człowiekowi do kolan i osiągają do 60 kilogramów masy ciała – są więc cięższe od dużych psów (przykładowo owczarek niemiecki waży około 35 kilogramów). Dlaczego tak duże zwierzęta nazywa się miniaturowymi? Ponieważ są one znacznie mniejsze od swoich kuzynek trzymanych w zagrodzie. Świnia domowa normalnych rozmiarów może nie jest dużo wyższa, ale za to waży do 400 kilogramów. Świnie miniaturowe są więc po prostu mniejsze niż te przeznaczone na ubój, ale nie daj się zwieść – to nadal duże zwierzęta.

Niestety wiele osób popełnia błąd, nie wierząc hodowcom miniświnek. Chcą opiekować się malutką, słodką świnką. Niektórzy decydują się na nią nawet, gdy mieszkają w bloku. Tymczasem miniaturowe świnki w zwyczajach nie różnią się niczym od świń o normalnych rozmiarach. Potrzebują wybiegu, najlepiej dużego, i uwielbiają ryć. Z radością kilka razy dziennie przekopią Twój ogródek wzdłuż i wszerz, nie zwracając uwagi na grządki i rabatki. A jeśli będą miały na to ochotę w mieszkaniu, nie oszczędzą podłóg. Nie warto z tym walczyć, to natura tych zwierząt – lepiej po prostu zastanowić się wcześniej, czy możemy zapewnić śwince odpowiednie warunki.

Wszystkie świnie, te duże i nieco mniejsze, są zwierzętami stadnymi, źle znoszą samotność. Szybko przywiązują się do człowieka i bardzo tęsknią, gdy zostają same. Na podwórku zajmą się ryciem w ziemi, w mieszkaniu znajdą sobie inne rozrywki – obgryzanie ścian, rozrywanie poduszek, zrzucanie przedmiotów z półek… Mogą też głośno kwiczeć, chcąc przywołać opiekuna.

Warto jednak pamiętać, że zwierzęta te mają wiele zalet. Bardzo lubią być głaskane, szybko uczą się różnych sztuczek i chodzą za opiekunem jak pies – lecz trzeba im poświęcać dużo uwagi. Oddanie świnki, gdy zaczynają się problemy, nie wchodzi w grę. W ten sposób złamiesz jej serce, długo będzie za Tobą tęsknić.

Podsumowując, miniświnki to zwierzęta tylko do ogrodu lub zagrody i tylko dla tych, którzy poza miłością zawsze będą mieć dla nich dużo czasu.

Wszelkie prawa do zdjęć są zastrzeżone.