Chcę wiedzieć więcej - WIEWIÓRKI

1. Parka wiewiórek dobiera się do szyszek.

Wiewiórki pospolite to leśne gryzonie. Mają bardzo mocne i ostre zęby (siekacze), dzięki którym z łatwością przegryzają twarde łupiny orzechów laskowych i żołędzi. Szczególnie lubią suche, cieniste lasy, ale spotkać je można również w ogrodach, parkach i sadach.

2. Wiewiórka w pięknych rudych barwach.

Ubarwienie gęstego futerka różni się u poszczególnych wiewiórek. Zależy od tego, w jakim miejscu kuli ziemskiej wiewiórka żyje, zależy też od pory roku i rodzaju pokarmu, jakim się żywi. Najczęściej futerko jest koloru rudego o rozmaitych odcieniach w ciągu lata, bywa też brunatne lub czarne. W zimie zmienia barwę na popielate. Brzuszek jest zawsze biały i wyraźnie odróżnia się od reszty ciała.

3. Co za skok! Ciekawe, gdzie będzie lądowanie...

Bardzo puszysty, okazały ogon jest prawie tak długi, jak reszta ciała wiewiórki. Pomaga on utrzymywać wiewiórce równowagę na cienkich gałązkach lub podczas skoków z gałęzi na gałąź. Może też służyć za spadochron, kiedy wiewiórka, uciekając przed niebezpieczeństwem, wykonuje długie skoki z drzewa na drzewo.

Ogon - niczym parasol - chroni je również przed słońcem i deszczem.

4. Schodzić w dół? Nic trudnego!

Wiewiórki są niezwykle szybkie i zwinne, bez trudu wspinają się na drzewa i skaczą z gałęzi na gałąź. Potrafią schodzić po pniu głową w dół, świetnie też skaczą po ziemi. Ich ogon nie jest jednak tak czepny jak u małp, więc nie potrafią wisieć głową w dół.

5. Wiewiórki są aktywne także zimą.

Jesienią wiewiórki zaczynają gromadzić zapasy na zimę. Chowają je do skrytek umieszczonych 20 do 30 centymetrów pod ziemią, które odnajdują dzięki swojemu wspaniałemu węchowi. Zdarza się, że o niektórych kryjówkach zapominają; ale to nic nie szkodzi. Po latach, z pozostawionych tam nasionek, wyrosną nowe drzewa.

Nie jest prawdą, że przed surową zimą przygotowują większe zapasy, ponieważ nie potrafią one przewidywać pogody. Ilość ich zapasów zależy od tego, ile znajdują wokół orzechów i żołędzi. Im ich więcej, tym okazalsze będą zapasy. Wiewiórki są bardzo pracowite - jedna jest w stanie zgromadzić jesienią tysiące orzeszków i żołędzi.

6. Pyszne dębowe żołędzie schowam na zimę.

Ulubiony pokarm wiewiórek to orzechy oraz ukryte w szyszkach nasiona drzew iglastych. W lecie zjadają też chętnie owoce, jagody, młode pędy, pączki, ziarno i grzyby. Nie gardzą również owadami, jajami ptaków, a nawet pisklętami. Rybki na pewno nie znajdą się w jadłospisie wiewiórek, choćby dlatego, że te futrzaste zwierzątka nie potrafią pływać.

7. Z tej szyszki chyba niewiele zostanie...

Wiewiórki wyjadają nasiona z szyszki w ciekawy sposób. Nadgryzają ją u nasady i trzymając w przednich łapkach obracają, obgryzając kolejne łuski i wydobywając językiem nasiona. Obgryzanie szyszki zaczynają od dołu, ponieważ łuski tkwią tam dosyć luźno.

Na środku, gdzie łuski przytwierdzone są mocniej, wiewiórce trudniej jest wydobyć wszystkie nasionka, dlatego część łusek pozostaje niedojedzona. Na szczycie szyszki pozostaje najczęściej w całości nie ruszony czubek z łusek. Tak nieporządnie ogryzione szyszki oraz leżące łuski można często znaleźć na ziemi pod drzewem. Po tym poznamy, że w tym miejscu stołowała się wiewiórka :).

8. Ślady wiewiórki w śniegu. Ile widzisz palców?

Zęby wiewiórek nigdy nie przestają rosnąć. Dlatego muszą one stale gryźć orzechy laskowe, korę drzew, szyszki, żołędzie lub młode pędy, aby ścierać swoje ząbki.

To może nam się wydawać nieprawdopodobne, ale wiewiórki naprawdę suszą grzybki na gałązkach drzew. Nawlekają je na cienkie, ostre gałązki tak samo, jak ludzie nawlekają borowiki i kozaki na nitki. Uzbierane przez wiewiórkę grzybki stają się częścią jej zimowych zapasów.

Wiewiórki nie zapadają na zimę we właściwy sen zimowy, ale w okresie silnych mrozów nie opuszczają gniazd przez kilka tygodni i częściowo ten okres przesypiają.

9. Ciekawe, gdzie ta wiewiórka ma swoje gniazdko...

Wiewiórka buduje swoje gniazda w koronach drzew - tam znajduje schronienie i tam wychowuje młode. Gniazda mają kształt kuli, a do ich budowy wiewiórka wykorzystuje trawę i chrust. Gotowe gniazdo wiewiórka wyściela łykiem i mchem. Czasem wykorzystuje też na swoje schronienie dziuple czy porzucone, stare gniazda srocze lub wronie.