Rozwój emocjonalny - Ćw. 7

Kiedy Twoje dziecko ma „wybujałą” wyobraźnię i często się boi, pomóż mu zrozumieć, jak ona działa i czemu służy. Pomoże Ci w tym kilka poniższych informacji oraz ćwiczenie.

Warto wiedzieć czego dzieci w wieku przedszkolnym najczęściej się obawiają:

- ciemności,
- niektórych zwierząt,
- burzy,
- nagłych zdarzeń,
- potworów,
- czarownic,
- rozłąki z rodzicami,
- obcych ludzi,
- innych dzieci.

Dziecko przeżywające lęk, potrzebuje obecności bliskiej osoby dorosłej. Wysłuchaj je, pomóż ten lęk wyrazić słowami i pokaż, jak można sobie z nim poradzić. Bliskość dorosłego rodzi poczucie bezpieczeństwa i pewności siebie. Przytul je i pozwól się wypłakać.
NIE mów: „Nie bój się, bo nie ma czego”.

Kiedy dziecko przeżywa strach, nie ośmieszaj go, nie rozpamiętuj tego, że się przestraszyło, nie porównuj do innych dzieci. Pamiętaj, że dziecko uczy się sposobów reagowania na różne zdarzenia. Przywiązując nadmierną uwagę do przeżywanego przez dziecko lęku i okazując dużą opiekuńczość, możesz sprawić, że dziecko będzie chciało w tym trwać. Zachowaj spokój, opisz dziecku jego uczucia oraz sytuację, w której się znajduje. Dzięki takiej twojej obecności, nauczy się reakcji odpowiednich dla siebie i jednocześnie akceptowanych przez innych.

Dobrym sposobem na pokonanie lęku jest poszukanie takich sytuacji, w których dziecko zwyciężyło swój strach. Pokazanie mu, że potrafi sobie poradzić. Taka rozmowa przynosi ulgę i pokazuje dziecku jego siłę i zdolności. Np.: samodzielne zasypianie w pokoju, pozostanie w przedszkolu, nocowanie u babci.

Wyobraźnia to skarb i warto zrobić z niego użytek. Trzeba też pokazać dzieciom, JAK można ten skarb wykorzystać, aby nam służył. Wyobraźnia, tak samo, jak może nas przestraszyć - może nas uspokoić. Poniższe ćwiczenie pomoże (nie tylko dzieciom) niepostrzeżenie odreagować i uspokoić się.

ĆWICZENIE

Każdy zna chyba takie chwile, kiedy uczucia nas zalewają i nie dopuszczają żadnej jasnej myśli. Są to momenty złości, smutku czy strachu. Kiedy jesteśmy przestraszeni, drżymy jak liście na wietrze i bardzo mocno bije nam serce.

Mówimy dziecku: „Zdradzę ci dzisiaj sekret, pewien czarodziejski trik! Kiedy będziesz tak przestraszony (albo zdenerwowany czy smutny), że nie będziesz mógł myśleć o niczym innym, wtedy spójrz przed siebie – na przeciwległą ścianę, albo do góry – na sufit w pokoju. Przyjrzyj się uważnie każdemu szczegółowi tam na ścianie, albo u góry na suficie. Może to też być niebo, które masz nad głową, albo drzewo. Przyjrzyj się uważnie każdemu szczegółowi i opisz to, co widzisz - tak dokładnie, jak to tylko możliwe. Od kształtów chmur po najmniejsze pęknięcie w suficie. Kiedy to zrobisz i opuścisz wzrok, zauważysz, że twoje myśli znowu idą w jednym kierunku i że twoje uczucia się uspokoiły.”