Opinie naszych użytkowników
Pragnę serdecznie podziękować za wspaniałe pomysły i ciekawe materiały z których korzystam już od jakiegoś czasu w pracy z dziećmi. Wasza strona jest po prostu fantastyczna(...)
Agnieszka K.
Wczoraj byłam bezradna jak pomóc mojemu dziecku w nauce tabliczki mnożenia. A dzisiaj jestem szczęśliwa, że dzięki Pani pomocy, mojemu dziecku udało się ruszyć z miejsca.
Beata z Łodzi
Bardzo często korzystam z serwisu SuperKid.pl... Jest świetny, kapitalny, rozwija wyobraźnię, kreuje osobowość, rozwija zainteresowania :) Dziękuję.
Elżbieta J., mama i nauczycielka
Czytaj inne opinie »
W 2020 r. SuperKid.pl otrzymał
NAGRODĘ GŁÓWNĄ
w konkursie
ŚWIAT PRZYJAZNY DZIECKU,
w kategorii: Internet.
Organizatorem konkursu jest:
Komitet Ochrony Praw Dziecka.
Na skróty:
Inteligencja emocjonalna (EQ)
Lęk i strach - cz.2
Co się dzieje z naszym ciałem, gdy ogarnia nas strach lub lęk? Jakie mogą być przyczyny lęku? Co robić, by nie powodować sytuacji, w których nasze dziecko będzie się czuło zagrożone? O tym wszystkim przeczytaśż w drugiej części artykułu dotyczącego nieprzyjemnych emocji i stanów, jakimi są strach i lęk.
Lęk i strach - cz.1
Lęk i strach. Każdy z nas dobrze zna te dwa uczucia. Z łatwością możemy sobie przypomnieć sytuacje, gdy wstrzymując oddech zamieraliśmy w dzieciństwie bez ruchu pod kołdrą, w pustym mieszkaniu czy w ciemnej uliczce już w dorosłym życiu. Trudno jest odróżnić od siebie te dwa uczucia i sama zastanawiałam się, czy uczynić tutaj to rozróżnienie. Doszłam do wniosku, że jest to konieczne - po to, by rodzice umieli znaleźć odpowiedni sposób reagowania i wiedzieli jak pomóc dziecku poradzić sobie z tymi emocjami.
Dlaczego dzieci kłamią?
Kłamstwo ma bardzo wiele wspólnego z tym, jak dziecko radzi sobie z problemami i z uczuciami. Nie zdajemy sobie sprawy jak często - swoim zachowaniem, słowem, miną wyrażającą dezaprobatę - można zachęcać dzieci do tego, aby kłamały na temat faktów czy własnych uczuć. Czasem rodzice swoim postępowaniem prowokują kłamstwa.
Przekupstwo i obietnice.
Dzieci swoim zachowaniem często budzą w nas mnóstwo niewygodnych emocji. Staramy się temu jak najszybciej zaradzić. Znaleźć jakiś sposób, aby sobie lub dziecku poprawić samopoczucie, nie bacząc na konsekwencje. Szukamy szybkiego sposobu, aby nas wreszcie usłuchały, aby się podporządkowały. Nie zawsze jest to dobry sposób - czasem jest to szkodliwa droga na skróty.
Radzenie sobie z emocjami - GROŹBY
Wspominałam już o tym, że zachowanie naszych dzieci zależy w ogromnym stopniu od tego, jak zachowujemy się my, rodzice. Niektóre zachowania rodziców mają nie tylko negatywny wpływ na ich kontakty z dziećmi, ale wywołują wręcz wojnę. Inne są w stanie pogrzebać dobre relacje z powodu straszenia, przekupywania dzieci, grożenia im, albo uczenia szacunku i grzeczności w sposób niegrzeczny i pozbawiony szacunku.
Radzenie sobie z emocjami
Od tego, w jakiej sytuacji pojawiają się emocje i czy sprawiają nam przyjemność czy przykrość, zależy, jak je oceniamy. Zaś od tego jak je oceniamy, zależy to, jak sobie z nimi radzimy. Uczucia, które są niewygodne (starajmy się nie nazywać ich złymi) sprawiają nam większy problem, trudniej je zaakceptować i trudniej jakoś konstruktywnie na nie zareagować.
Świadomość uczuć - GNIEW
Kontynuując cytat z książki „Między rodzicami i dziećmi” dr Haima G. Ginotta: „Żadna matka nie obiecuje sobie: Dzisiaj będę krzyczeć, zrzędzić i na każdym kroku upokarzać moje dziecko. Przeciwnie. Rano wiele matek postanawia: To będzie spokojny dzień. Bez krzyków sprzeczek i kłótni. A jednak znów wybucha niechciana wojna. I znowu łapiemy się na tym, że wypowiadamy słowa, których nie zamierzamy powiedzieć, tonem, którego nie lubimy.” –zastanawiam się, jak to się dzieje, że to, co sobie obiecujemy bierze w łeb?
Świadomość uczuć - ZŁOŚĆ
W każdej, nawet najbardziej kochającej się rodzinie są sytuacje, kiedy pomiędzy dwojgiem ludzi pojawia się wrogość. Budzi się ona w chwili napięcia, konfliktu, jako towarzyszka złości. Nasze potrzeby są zagrożone i mamy skłonność do upraszczania (w chwili zagrożenia trzeba szybko podjąć decyzję) czyli myślenia jak człowiek pierwotny.
Nazywanie emocji
Nasza przygoda z życiem zaczyna się chwilą pełną mocnych wrażeń, rodzących się emocji i budzących się uczuć. Aby to było możliwe, musiały się one pojawić w dziecięcym ciele i umyśle jeszcze w brzuchu mamy. Są w takim razie wrodzone czy są nabyte? Jedno i drugie, bo "każde dziecko w momencie narodzin przynosi ze sobą na świat swój temperament i własne niepowtarzalne skłonności emocjonalne".
Wprowadzenie
Co właściwie oznacza inteligencja emocjonalna? Dla mnie jest to tożsame z tym, co dawniej ludzie nazywali mądrością życiową. Ktoś tym obdarzony potrafił porozumieć się z ludźmi, żyć z nimi w zgodzie, podejmować słuszne decyzje, panować nad sobą... Dobrze by było, gdyby dziecko mogło te cechy zauważyć u rodziców i nauczyć się tego od nich.