Rozwój emocjonalny - Ćw. 11

Proponuję Wam tym razem ćwiczenia-zabawy, które pozwolą dzieciom uświadomić sobie, że zarówno to, co było, jak i to, co dopiero będzie – zależy od nich samych. Pierwsze ćwiczenie pomoże im podejść do nauki i nowych osiągnięć w szkole z większym entuzjazmem, a drugie pokaże siłę marzeń i możliwość realizacji określonych celów.

1. „Schody do nieba” – wiek od 5 lat do szóstej klasy. Czas: ok. 1 godziny.

Uwagi: Dzieci co roku rozpoczynają nowy rok szkolny i - aby z optymizmem i ochotą spojrzeć na dalszą naukę - warto czasem sięgnąć pamięcią wstecz, aby przypomnieć sobie osiągnięcia z poprzedniego roku szkolnego. Albo z wakacji? Jest na pewno wiele rzeczy, o których warto opowiedzieć, np. samodzielne sznurowanie butów, nauka pływania, albo pierwsze wypracowanie, napisany wiersz, niezwykły rysunek, itd.

Zabawa:

Symbol danego doświadczenia, np. kokarda ze sznurowadła, zostaje wykonany z tektury i przymocowany do pierwszego schodka. Mogą to być namalowane, samodzielnie zrobione schodki, albo prawdziwe schody, które mamy w domu. Po wyczerpaniu aktualnych osiągnięć, na ostatnim schodku umieszczamy przyszłe cele dziecka – oczywiście w postaci symbolicznego rysunku. Takie schody z widocznymi rezultatami nauki dają wiele radości i satysfakcji, dziecko jest szczęśliwe, że tak wiele osiągnęło i czuje się „jak w niebie”.

Wskazówki:

Takie schody może przygotować każde Twoje dziecko osobno, albo mogą być wspólne dla całej rodziny. Dzieci powinny na nich umieszczać jak najwięcej tego, czego się nauczyły: mówić, chodzić, pływać, tańczyć, gotować, dodawać, odejmować, mnożyć, etc, jeździć na łyżwach, być punktualne, myć zęby itd. W zależności od wieku, dzieci mogą samodzielnie rysować, malować, lub przyklejać zdjęcia.

Inny wariant:

Starsze dzieci mogą nie tylko dokonywać refleksji na temat dotychczasowych postępów - mogą również stawiać przed sobą zadania. Zabawa pomaga znaleźć odpowiedzi na pytania: Co jest ważne w nauce? Co umiem wystarczająco? W czym musze się podciągnąć? Czego mógłbym nauczyć innych? Na to również można znaleźć odpowiednie symbole.

2. "Życzenia możliwe i niemożliwe do spełnienia." Od 7 – 11 lat. Czas: około 20 min.

Uwagi: Kiedy wiemy, na co nas stać i potrafimy określić życzenia, które są możliwe do zrealizowania – możemy się cieszyć naszymi małymi sukcesami. Im więcej osób, tym lepiej, warto się dzielić pragnieniami – poznając się przy okazji bliżej i dowiadując się, co dla kogo jest ważne.

Zabawa:

Usiądźcie przy stole z przyborami do pisania i rysowania. Poproś, aby każdy namalował albo narysował swoje życzenie na sercu wyciętym z tektury. Dla siebie również przygotuj takie serce. Powiedz: „Wybierzcie takie życzenia, które nic nie kosztują, ale płyną z głębi serca. Nie piszcie życzeń niemożliwych do spełnienia, na przykład: "Żeby nie było więcej klasówek". Niech to będą takie życzenia, które każdy może spełnić - i podaj przykład.

Wskazówki:

Przygotuj tyle serc z tektury, ile jest osób – włącznie z Tobą. Kartki mogą również mieć inny kształt, np. gwiazdek. Wszystkie życzenia przymocowujemy w dowolnym miejscu w domu. Przed zabawą musisz koniecznie porozmawiać z dziećmi o życzeniach możliwych i niemożliwych do spełnienia.