Ciekawostki - CHOROBA DEKOMPRESYJNA

Choroba dekompresyjna

Gdy płetwonurek się zanurza, woda zaczyna wywierać nacisk na jego ciało. Ciśnienie to jest tym większe, im głębiej człowiek zanurkuje. Sama ta czynność nie stanowi zbyt wielkiego problemu, jednak sytuacja diametralnie się zmienia podczas płynięcia ku powierzchni. Zbyt szybkie, gwałtowne wynurzenie może spowodować wystąpienie choroby dekompresyjnej.

Wysokie ciśnienie pod wodą sprawia, że w krwi nurka bardzo szybko rozpuszczają się gazy, które wdycha on z butli tlenowej. Niebezpieczeństwo stanowi przede wszystkim azot – główny składnik powietrza. W trakcie nurkowania odkłada się on w ciele człowieka w dużych ilościach, a podczas wynurzania wydziela się z tkanek w postaci pęcherzyków. Im szybciej nurek płynie ku powierzchni, tym szybciej w jego ciele się one wydzielają. Jeśli proces ten przebiega gwałtownie, mogą uszkodzić niektóre tkanki, prowadząc do objawów chorobowych, lub zablokować naczynia krwionośne, co stanowi duże zagrożenie dla życia. Dlatego jednym z podstawowych elementów szkolenia na nurka jest nauka bezpiecznego wynurzania się.